Wat een dag. Na mijn aankoop van een nieuwe North Face rugzak (een koopje, al zeg ik het zelf) ging ik vandaag mijn reisapotheek op punt stellen. Gelukkig vergezelde mama me naar de apotheek want er waren véél dingen waaraan ik niet aan gedacht zou hebben. Neusspray, oogzalf, watten, eindeloos veel pilletjes voor vanalles en nog wat... Mijn apotheekzakje zat snel vol! Maar alles zit erin. Althans dat hoop ik.
Dan maar over naar het grote werk: de valies vullen. Het lijkt alsof ik die reusachtige valies nooit zal kunnen vullen. Weer fout gedacht. In een mum van tijd zat ik al aan de helft en even later, toen -opnieuw- mama nog eens kwam controleren en er gauw nog wat bijstopte, was er van de bodem al geen glimpje meer op te vangen. Nog wat schoenen, enkele warme truien en kousen erbij en ik ben klaar. Denk ik.
En foert: als ik iets vergeten ben zal ik het daar ook wel vinden!
Ik kan alvast 1 ding opnoemen: een hoofddeksel. Want wie gaat er nu naar Bolivië zonder daar een prachtig hoedje te kopen?!
Tevreden kijk ik naar mijn koffer, en nog groter is mijn vreugde als de weegschaal 19,4 kg aanduidt, nog ruim onder de toegestane 23 kg. Voor mij nog 3 kg Boliviaanse hoedjes, lekkernijen en fleurige kleedjes graag.
Over mij
- 23 februari - 21 mei
- Gedurende deze periode vertoef ik samen met Sarah in Cochabamba, Bolivië. Daar werken we samen met de plaatselijke leerkrachten van de school Atiy 4 projecten uit. Op deze blog kan je lezen hoe alles verloopt, en wat we er allemaal beleven!
