Vandaag is het zaterdag 26 februari.
Gisterenavond hebben we een echte gezelschapsspelletjesavond georganiseerd (met ons tweetjes welteverstaan). Lekker Jungle Speed en Yathzee gespeeld. Het was ontspannend en op sommige momenten ook echt hilarisch!
Deze morgen zijn we eindelijk naar het internetcafé gegaan. Het was echt leuk om nog eens nieuws uit Zele te horen! Nu heb ik het wel moeilijker dan daarvoor. Ik wou écht iets van me laten horen maar er is zo’n weemoedig gevoel over me gevallen sindsdien. Tis nog geen echt gemis, ik weet niet zo goed hoe ik het moet verwoorden…
Maar soit, genoeg gemijmer. Na onze 2 heerlijke uren internetten zijn we naar de winkel gegaan, en… we hebben muesli gekocht! Een variant van Special K met fruit en yoghurt, zie je wel dat ik het niet moet missen, ha, nu is het mijn beurt om jullie eens jaloers te maken :p
In de namiddag hadden we met Maarten en Tessa afgesproken (2 studenten secundair onderwijs van op het KaHo die ook in Cochabamba verblijven). Een prachtig plein waar ik en Sarah echt genoten hebben van een leuke babbel en mensen-kijken. De zon scheen lekker op onze snoet met als gevolg dat ik -natuurlijk- al verbrand ben. Maar het is gelukkig niet zo erg, althans dat dacht ik, want hoe later op de avond, hoe roder ik werd, maar met wat after-sun was het snel gekoeld...
Toen Maarten, Tessa en Lotte (een Nederlandse studente die in hetzelfde gastgezin logeert) aankwamen zijn we vertrokken naar de cancha, dat is de grootste markt in Cochabamba, en groot was hij! Met allerlei verschillende afdelingen: eten, kledij, schoolgerei, muziek, fietsen… Gelukkig dat we onze persoonlijke gidsen hadden zodat we niet verloren liepen. Deze keer hebben we enkel gekeken en genoten van alles wat op ons afkwam, maar we gaan morgen alleen nog eens terug, zo kunnen we rustig shoppen!
Na een uurtje slenteren besloten we om toch maar naar huis te gaan. Omdat alle straten hier echt in blokken verdeeld zijn, legde Maarten ons uit dat we altijd rechtdoor moesten gaan en zo op de Plaza Comunal zouden botsen. Dus wij op weg. Nog geen 5 min later kreeg Sarah een duw in haar rug en toen ze aan haar tas voelde zag ze er een grote scheur in. We hebben onmiddellijk gecontroleerd of er iets weg was, en konden opgelucht ademen, ze hadden waarschijnlijk enkel haar jas gevoeld die erin zat. Oef, even ademen en dan onze tocht verder zetten. Onderweg hebben we nog ontelbare keren de weg gevraagd aan voorbijgangers, en wonder boven wonder zijn we nog veilig thuisgeraakt.
Wat was Sarah blij, want haar tefa’s hadden haar 3 pijnlijke blijnen cadeau gedaan…
Toen Maarten, Tessa en Lotte (een Nederlandse studente die in hetzelfde gastgezin logeert) aankwamen zijn we vertrokken naar de cancha, dat is de grootste markt in Cochabamba, en groot was hij! Met allerlei verschillende afdelingen: eten, kledij, schoolgerei, muziek, fietsen… Gelukkig dat we onze persoonlijke gidsen hadden zodat we niet verloren liepen. Deze keer hebben we enkel gekeken en genoten van alles wat op ons afkwam, maar we gaan morgen alleen nog eens terug, zo kunnen we rustig shoppen!
Na een uurtje slenteren besloten we om toch maar naar huis te gaan. Omdat alle straten hier echt in blokken verdeeld zijn, legde Maarten ons uit dat we altijd rechtdoor moesten gaan en zo op de Plaza Comunal zouden botsen. Dus wij op weg. Nog geen 5 min later kreeg Sarah een duw in haar rug en toen ze aan haar tas voelde zag ze er een grote scheur in. We hebben onmiddellijk gecontroleerd of er iets weg was, en konden opgelucht ademen, ze hadden waarschijnlijk enkel haar jas gevoeld die erin zat. Oef, even ademen en dan onze tocht verder zetten. Onderweg hebben we nog ontelbare keren de weg gevraagd aan voorbijgangers, en wonder boven wonder zijn we nog veilig thuisgeraakt.
Wat was Sarah blij, want haar tefa’s hadden haar 3 pijnlijke blijnen cadeau gedaan…
Ze plofte neer op een keukenstoel en ik ben aan het kokkerellen geslaan. En ik begin het gasvuur al een beetje gewoon te worden, de kip met boontjes en tagliatelle waren heel lekker (al zeg ik het zelf), muy rico zeggen ze hier.
Het was weer zeer snel donker (op 15 min is de zon hier volledig onder) en ik en Sarah hebben nog wat gewerkt voor school, wat een strebers he, maar we hebben er voorlopig nog de tijd voor...
Tot fleus!
