De laatste (werk) loodjes...

...waarvan ik enkele dagen tegen mijn zin doorbreng in bed.

Zondagavond had Annemieke nog een geweldige verrassing voor ons in petto: Anna. Het werd een hele gezellige avond, wat heb ik ervan genoten!

Maandag hadden we met Rink en Gerda, Gerda's ouders, Anna, Anton en Tineke en Lotte afgesproken om naar een meer te gaan en errond te wandelen.
Op de heenweg werd er gezellig gekeuveld in Anna's busje en zongen we luidkeels 'Het is weer voorbij die mooie zomer' mee. Heel grappig om zo'n zingend busje vol gringo's voorbij te zien rijden!
Het meer lag hoog en het was er heel koud, we zaten echt tussen de wolken. Maar het water van het meer stond ook heel hoog waardoor het pad waarop we zouden wandelen overstroomd was. Jammer, maar omdat ik nog steeds niet echt genezen was vond ik het niet erg om terug naar beneden te gaan, daar was het tenminste warm!
Eerst gingen we wel nog eten, en wat voor een maaltijd! Het legendarische visrestaurant zal nog lang in m'n geheugen blijven zitten. Ik kreeg immers een hele vis op m'n bord, met kop en staart inclusief. Brrr! Ik heb m'n angst overwonnen en met m'n verstand op nul de vis opgegeten. En wonder boven wonder smaakte het nog.

Jammergenoeg was het dinsdag al gedaan met zingen. Ik stond op en voelde me weer zo slap als een schotelvod. Ik had dus weer een dagje in m'n bed voor de boeg. Ik vond het zo erg, nu net we ons afvalproject aan het afwerken zijn door met de kinderen een afvalestafette te spelen... Niks aan te doen, en ik heb de hele dag geslapen. Af en toe maakte Amalia me wakker om een zelfgemaakt yoghurtmengsel op te drinken (dat eigenlijk helemaal geen effect had).

Woensdag was het alweer beter, maar toch ging ik, op Amalia's aanraden, nuchter naar het ziekenhuis voor een bloedanalyse. Maar toen we daar aankwamen bleek dat je er een doktersvoorschrift voor nodig hebt, dat had Amalia er niet bij gezegd^^.
Dan maar voor de laatste keer naar de NSC, met een lekker afscheidscadeautje onder de arm.
Het was heel leuk bij de kleutertjes: we zijn naar een fruitkraampje geweest om fruit te kopen en nadien hebben we er fruitsla van gemaakt. Heerlijk! En wat genoten de kinderen ervan.
Daarna volgde een kort 'Daaaag juffen' afscheidsmoment.
Wat ga ik hen missen, het was steeds heerlijk werken hier. Het doet wel raar hoor, om afscheid van 1 van onze projecten te nemen. Overmorgen is het de beurt aan Atiy.
Goh, het loopt nu écht op z'n einde.

Hopelijk is dat schotelvodgevoel weg tegen zaterdag, want dan beginnen we met onze reizen.
Dus dit zal een van m'n laatste blogs zijn vrees ik.
Misschien kan ik de laatste dagen nog eens updaten, maar ik neem alvast afscheid.

Dank je wel, trouwe lezertjes, hopelijk heb ik jullie een beetje laten meegenieten van al m'n avonturen hier.

Tot fleus (in België?)
xx